TONAL TETSINTLI / PIEDRA DE SOL — ojarasca Ojarasca
Usted está aquí: Inicio / Escritura / TONAL TETSINTLI / PIEDRA DE SOL

TONAL TETSINTLI / PIEDRA DE SOL

Simón Cojito Villanueva

Roca santa,
aras la tierra desplumada,
pensamientos rotos
atados por su avaricia abandonada.

Ahí está el sabio gendarme
ajustando espíritus destrozados,
abatidos en su necedad
con rostros desfigurados.

Roca santa surcas los campos
con la fusta del viento,
con la metralla de las alturas
pules espíritus muertos.

Ahí está el diestro gitano
amasando en la cúspide
a los hombres desérticos
abatidos en su necedad.

Tonantsin tetsintli
ixtlapachejtika tlaltipaktli tikteposuiya,
tekojkotoktik nemilistli
ika inexikol salijtika.

Ompa nemi tlajpixkatlajmatki
kinsaloua almatsitsintin uan yopojpostekej,
yokintlami intlamachilis
uan xok xayayejkej.

Tonantsin tetsintli tikyemanilia tlaktipaktsintli
ika ajakatsintli itemajtlaui,
ika tlakpak ixayotl
tikinmixpetsoua mika almajtsitsintin.

Ompa nemi totlayekanal tlajmatketl
kimimaxakualouau tlakuatipan,
uaka tlakamej
uan xok xayayejkej.

 

_____________

XOK NIUELI

 

Kentla itlimochio ueyi atl
nontikej nomastlakapaljuan nikinmijkoyotsa
ijtik ajakakiyautli
notlauil se nixtololon nikuika ipan noma
niman tajua xtinetsi.
Motlikonejxio notlatlaloua ipan noyekajtsol
kintsayana nixtololojtsitsiuan kuak tlajtoltin nikinxinia
niman tajua xtinexnankilia.
Tajua te, nalmatsin otikpitsini
noyelpan otitlakentijteui
yetikexpatsmiktijtika ika motlanjuan nonemilitsin.
Nonakasjuan nexmapeua kampa tinemij
san tajuatsin ueli tijyemankaasi noneyajman
kuak xoka tlajtoltin xtitenkakis
nijmastika ika ompa tinemij
tikmachixtika maijyotlami nonemilitsin

 

Como pólvora de mar
arrastro mis alas mudas,
dentro la lluvia del viento
con un ojo en la mano de linterna
y nada que apareces.
Sólo tus cenizas galopan en mi nariz,
derramo palabras que agrietan mis ojos
y nada que respondes.
¡Sí!, eres tú, la que plasmó huella
vestida en mi pecho
mordiendo mi aliento degollado.
Mis oídos me empujan hacia ti,
porque sólo tu amortiguas mi herida
que llora palabras inauditas
y sé que estás ahí
esperando mi final día de agonía.

 

__________

| Simón Cojito Villanueva, poeta nahua, originario de Zitlala, Guerrero.

 

comentarios de blog provistos por Disqus