MAKA XNECHKATEUA/ NO ME ABANDONES / 263 — ojarasca Ojarasca
Usted está aquí: Inicio / Escritura / MAKA XNECHKATEUA/ NO ME ABANDONES / 263

MAKA XNECHKATEUA/ NO ME ABANDONES / 263

SIMÓN COJITO VILLANUEVA

TLIKA NAJUA, XMELAUAKXNIJNELTOKA

mopampa najua ninosentetlajkal ipan tekitl
mojmostla ipan tonajli
nijtetemouaya se ueyi pakilistli matikpiyakan.

Xnijneltoka melauak
tlika xotinauak notentsin
tlika otiktlapacho kokolistli
niman aman nomak omitsanteui.

Tlika, tlika tajua nosiuatsin,
tlika xotinechijli ika yechias
tlika nochipa tiuetskatinemiya niman xkeman otinechijli
ika moyoltsin koklistli yekipaskatikatka.

Aman xok nikmati tlin nikijtos
sa nikelnamikis kenejki tiuetskaya
ipan noyoltsin tlaxomolko
niman aman sa nimatejtepol ninejnentinemis.

 

NO COMPRENDO, NO ENTIENDO NADA
yo azoté mi vida por ti
bajo la metralla de cada jornada
germinando prosperidad.

Nada puedo entender
porque cortejaste el silencio
ocultando el martirio entre sonrisas
que hoy de mis manos te distanció.

Porque, porque a ti mi vida,
porque te fuiste sin avisar
porque callaste sonriendo
cuando te apresaba la dolencia.

Hoy me tengo que ajustar
entre sonrisas que se diseñan
en cada rincón de mi pecho
para caminar con un brazo mutilado.

__________

SIMÓN COJITO VILLANUEVA, poeta nahua de Zitlala, Guerrero.

comentarios de blog provistos por Disqus